letterlijk surfing in the moonlight
De laatste week van de vakantie, terwijl iedereen zich langzaamaan was aan het voorbereiden op het nieuwe schooljaar, pakte ik mijn valiezen nog om te gaan surfen in het zonnige Lacanau, in Frankrijk. Ik had nog nooit gesurft, en ik had dus ook nooit gedacht dat het me ooit zou lukken dus keek ik meer uit naar het gezelschap van het kamp dan de activiteit zelf. Maar wanneer het je lukt, en je hebt kunnen rechtstaan op je surfplank, voel je je énorm euforisch! geloof me, ik kan het weten want na de zoveelste poging is mij dan ook uiteindelijk gelukt om mij rechtop te duwen, al schuifelend mijn evenwicht te vinden en me met de golf mee tot aan het strand te laten voeren. Als laatste van mijn surfgroep weliswaar (ik steek het niet op mezelf, de rest was gewoon te goed). Maar je weet wat ze zeggen: de laatsten zullen de eersten zijn.
en ik wás de eerste ... met foto's te trekken van mijn surfbuddies. Hoe ze keer op keer met hun plank terug richting zee strompelden, zich keer op keer weer op hun plank gooiden en de armen van hun lijf peddelden, om dan erna 30 seconden als een echte 'king of the world' recht te staan op hun plank en een zalig glimlach op hun gezicht te laten verschijnen, die er voor de rest van de dag niet meer af gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten