29-12-2010
27-12-2010
26-12-2010
Als het over sneeuw gaat, sta ik nu niet bepaald direct te springen. Want zeg nu zelf: met natte sokken rondwandelen (omdat je geen waterdichte schoenen hebt, en géén zin hebt om met nogal onflatterende bergschoenen rond te wandelen), je moet springen over de hoopjes bruin-zwarte papsneeuw, omdat er een tekort aan zout is (oh was is Hasselt lekker georganiseerd) en dus de kleinere wegen worden overgeslaan, waaronder dus zowat alle straten waarin ik gewandeld heb de afgelopen dagen.
Maar als het nu om een sneeuwballengevecht gaat, of iglo's bouwen, word ik als snel een pak enthousiaster. Logisch ook: hoe leuk is het om samen met je vrienden of familie een sneeuwballen gevecht te houden (het is alleen iéts minder leuk als je het mikpunt bent, maar bon daar leer ik mee leven)
Iglo's bouwen zelf vind ik dan weer iéts minder, nog altijd leuk, maar minder. Misschien ligt het wel aan het feit dat ik lichtelijk 'lui' ben aangelegd (ik hou het liever op de 'schaalmodellen' Er ín zitten vind ik dan wel weer super! Het is er niet koud want iglo's isoleren goed, en dus ook volledig geluidsdicht
14-12-2010
NO MORE BULLSHIT, TRY IT - hijo de puta
what a man what a man, what a little dirty man
coolste café ooit, hiervoor alleen al moet je in slovenie zijn!
fotos zijn medemogelijk gemaakt door mijn dierbare vriendinnen Magali (http://prettygenes.blogspot.com/)
en Lisa (http://kwaakvosje.skyrock.com/)
03-12-2010
28-11-2010
21-11-2010
17-11-2010
07-11-2010
Winter never comes
wat was het koud deze morgen! Ik bevroor op mijn fietsje
Mijn lichaam mag dan wel koud zijn, maar ik verwarm mijn ziel door een warme herrinering aan mijn vakantie in la France,
waar wij op één van de heetste dagen een indisch terrasje gespot hadden.
We zaten op gezellige zitzakken, pal in de zon. Waardoor de enige afkoeling die ik kreeg, kwam dankzij mijn heerlijke appelsmoothie.
Mijn lichaam mag dan wel koud zijn, maar ik verwarm mijn ziel door een warme herrinering aan mijn vakantie in la France,
waar wij op één van de heetste dagen een indisch terrasje gespot hadden.
We zaten op gezellige zitzakken, pal in de zon. Waardoor de enige afkoeling die ik kreeg, kwam dankzij mijn heerlijke appelsmoothie.
06-11-2010
03-11-2010
LIFE IS PLASTIC
29-10-2010
camerareflexspiegel
IK BEN VERLIEFD!
nooit gedacht dat ik zo materialistisch zou kunnen zijn, maar serieus
ik ben verliefd op een camera
ik heb een spiegelreflexcamera gekregen, en ik zit al heel de avond aan mijn nieuwste aanwinst gekluisterd,
en dat zal waarschijnlijk heel de vakantie lang aanhouden.
Ik trek alles, en als ik zeg 'alles', bedoel ik ook echt wel 'alles'!!!!!
het gaat van pennen, en schilderijen tot 54634 foto's van mijn broer, zusje, en mama.
Het grappige is, dat in het begin ze nog lachen op de foto's, maar hoe verder de foto's vorderen, hoe meer de glimlach op hun eerst zo vrolijke gezichten verdwijnen, en langzaamaan veranderen naar harde, verveelde gezichten. Op het einde zie je zelfs meestal alleen maar hun achterkant?
zou ik vervelend zijn misschien ? - nee toch
maar goed, in het begin van de dag (toen mijn familieleden nog niet dood-geërgerd waren aan mij) was mijn mama samen met mij naar mijn camera aan het kijken, en hadden we er een uv-lens bij opgezet.
Dat is nu verschil tussen mij en mijn mama:
- ik zet de lens erop, en kijk wat het geeft.
- mijn mama leest eerst uitgebreid de handleiding, plaatst de lens, en leest daarna nog een keer uitgebreid de handleiding.
Ik wordt gek ervan, dus ik loop weg. Met als gevolg dat mijn mama me gewoon achterna komt rennen met nóg een papiertje in haar handen.
ZOOO TYPISCH
wat is dat toch met ouders en handleidingen ??
het gaat van pennen, en schilderijen tot 54634 foto's van mijn broer, zusje, en mama.
Het grappige is, dat in het begin ze nog lachen op de foto's, maar hoe verder de foto's vorderen, hoe meer de glimlach op hun eerst zo vrolijke gezichten verdwijnen, en langzaamaan veranderen naar harde, verveelde gezichten. Op het einde zie je zelfs meestal alleen maar hun achterkant?
zou ik vervelend zijn misschien ? - nee toch
maar goed, in het begin van de dag (toen mijn familieleden nog niet dood-geërgerd waren aan mij) was mijn mama samen met mij naar mijn camera aan het kijken, en hadden we er een uv-lens bij opgezet.
Dat is nu verschil tussen mij en mijn mama:
- ik zet de lens erop, en kijk wat het geeft.
- mijn mama leest eerst uitgebreid de handleiding, plaatst de lens, en leest daarna nog een keer uitgebreid de handleiding.
Ik wordt gek ervan, dus ik loop weg. Met als gevolg dat mijn mama me gewoon achterna komt rennen met nóg een papiertje in haar handen.
ZOOO TYPISCH
wat is dat toch met ouders en handleidingen ??
Abonneren op:
Posts (Atom)